tag:blogger.com,1999:blog-73031563162208229552024-03-13T03:41:19.823-07:00faggot antinationalπολεμος εντοςles_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.comBlogger247125truetag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-72721516789019990602010-01-30T15:27:00.000-08:002010-01-30T18:30:20.661-08:00<img src="http://3.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/S2TAY1VFuOI/AAAAAAAAA4s/2xuny9bTj9s/s400/77c4e043.jpg" style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 311px; height: 400px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5432678583380588770" /><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family:georgia;color:#663300;">ΦΙΝΑΛΕ</span></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family:georgia;"><span class="Apple-style-span" style="color:#663300;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Εκεί</span></span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family:georgia;"><span class="Apple-style-span" style="color:#663300;">, στις υπόγειες πόλεις, τις ανοιχτές λεωφόρους, τα αγόρια με τις φόρμες, τα κορίτσια με το αυστηρό βλέμμα, σε εκείνη τη γωνία που σε είδα πρώτη φορά, σε εκείνο το άπιαστο πάντα πλάνο, εκείνο το φως, το φεγγάρι που κοιτάξαμε γυμνοί, τα ατέλειωτα βήματα, τις διαφυγές, τον έρωτα ζωής που ακόμα δεν ξέρω, τον έρωτα ζωής που δεν υπάρχει κι όμως ήταν κάπου εκεί, αρκεί κάποια λεπτά πριν, αρκεί να μην είχα χάθει ανάμεσα στους φωτεινούς σηματοδότες, σε εκείνο το μπαρ με τις χίλιες απαγορεύσεις που μου κορόιδευες τα μπιλντέρια στα ενημερωτικά για το έιτς, που φοβόσουν όμως και μαζί φοβόμασταν κι όμως πηγαίναμε συνέχεια και μ άλλους, σε εκείνη την πόλη, σε εκείνο το πλήθος που ζει μέσα μας που δε βρίσκει ησυχία και μας κρατάει μακριά και μας πετάει σε τυχαίες αποβάθρες να κοιταζόμαστε αμίλητοι, σε εκείνες τις πόλεις που μαζί θα διασχίσουμε και θα κόψουμε τον αέρα τους στα δύο και θα φωνάζουμε στους πρωινούς οικογενειάρχες «μικροαστοί!» και θα πετάμε τα σκουπίδια μας μόνο στις αυλές τους ακόμη κι αν χρειαστεί να πάρουμε όλα τα τρένα, να μας κυνηγήσουν 100 ελεγκτές και μπάτσοι, τα σκουπίδια μας θα πάνε στις αυλές τους, σε εκείνο το γέλιο που μοιραστήκαμε σαν να είμασταν εμείς εκεί για πάντα, το προσωπό μας που καλύψαμε απ΄τα βλέμματα, σε εκείνο το μίσος για τα αγόρια με το ίσιο παντελόνι και τα κορίτσια με τα κόκκινα μάγουλα, τους φίλους μας, τους συντρόφους και τους εχθρούς μας, στις φωτιές που ανάψαμε, τις σημαίες που κάψαμε, το γαμήσι που μας έκανε να θέλουμε τσιγάρο, στα γεμάτα τασάκια που δίπλα τους φοβόμασταν ν' αγγιχτούμε, τα πάρτυ που ξεράσαμε, που χορεύαμε και χορεύαμε και δεν ήμασταν εκεί, στις κυριακές στη θάλασσα, στις κυριακές στο εμεσεν και σ’όλα αυτά που δεν θυμόμαστε γιατί δεν θέλουμε γιατί παίζει αυτή η γαμημένη μελωδία κολ<span class="Apple-style-span" style="color: rgb(0, 0, 0); font-family:Georgia, serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:georgia;"><span class="Apple-style-span" style="color:#663300;">λημένη τόσον καιρό κι ο θεός που δεν υπάρχει μας φαντάζει πάντα μακρινός, γιατί κουράστηκα κι ενώ τόσο πολύ ήθελα να κάνω ρεζουμέ κι έτσι λέω απλά να το κλείσω στο έτσι, </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family:georgia;"><span class="Apple-style-span" style="color:#663300;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">θα ξανασυναντηθούμε</span></span></span></span></span></span></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family:georgia;color:#663300;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:x-large;"><br /></span></span></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family:georgia;color:#663300;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:x-large;"><img src="http://1.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/S2TD1eUpQBI/AAAAAAAAA40/uBZISTtoIOc/s400/Antichrist+Declaration.jpg" style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 250px; height: 357px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5432682373955797010" /></span></span></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family:georgia;color:#663300;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:x-large;"><br /></span></span></p>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com31tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-21674050056620885602010-01-29T12:17:00.001-08:002010-01-29T12:17:12.532-08:00<div xmlns='http://www.w3.org/1999/xhtml'><p><object height='350' width='425'><param value='http://youtube.com/v/70u1ODi9P0U' name='movie'/><embed height='350' width='425' type='application/x-shockwave-flash' src='http://youtube.com/v/70u1ODi9P0U'/></object></p><p>nokomentstilltheend</p></div>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-2644961347524676132010-01-14T19:42:00.001-08:002010-01-14T19:42:43.604-08:00<div xmlns='http://www.w3.org/1999/xhtml'><p><object height='350' width='425'><param value='http://youtube.com/v/mgMdVM4Qz-8' name='movie'/><embed height='350' width='425' type='application/x-shockwave-flash' src='http://youtube.com/v/mgMdVM4Qz-8'/></object></p><p>opoia polh kai na nai dn 8a nai h a8hna, opoia polh k na nai dn 8a xei to zofo, dn 8a xw erwteutei stous dromous ths, dn 8a xw diasxisei tis antifaseis ths, dn 8a se 8umamai se ka8e gamosteno, den 8a 8umamai ta hlilousta apogeumata mazi sou, ta prwina, tis sunnefies k ta vradia, opoia polh k na nai dn 8a nai h a8hna, 8a nai mia allh polh gemath prosdokies pou me perimenei</p></div>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-38467347305638008732010-01-13T13:13:00.000-08:002010-01-13T13:26:06.871-08:00<a href="http://1.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/S046CrIq2cI/AAAAAAAAA4k/ZZlyWXA8pGA/s1600-h/no%2520future.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5426338418641263042" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 252px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/S046CrIq2cI/AAAAAAAAA4k/ZZlyWXA8pGA/s400/no%2520future.jpg" border="0" /></a><br /><div><a href="http://k-punk.abstractdynamics.org/archives/no%20future.jpg"></a><br /><br /><div><span style="font-size:180%;color:#ff0000;"></span></div><div><span style="color:#99ff99;"><span style="font-size:180%;">VI</span><span style="font-size:78%;">και κάτι ακόμα </span></span><br /><span style="color:#c0c0c0;">OMWS KOMENES OI MALAKIES LEW και οι ποζεριές και τα λοιπά, στην πραγαμτικότητα ισχύει η λαοφιλής σεξιστική φράση "ένα πούτσο να ισιώσω χρειάζομαι", λίγη εξουσία πάνω μου, να μου πει σήκω και κάτσε και τα βράδια να με παίρνει σε γλυκιά εξουσιαστική αγκαλιά, όμως εδώ και αιώνες η ίδια αλήθεια μαστίζει τον τόπο(μου) : οι αδερφές δεν θα ησυχάσουν ή απ' τον ανταγωνισμό των φαλλών τους ή απ' τον ανταγωνισμό της μιζέριας τους, όπως και να χει μόνο οι λεσβίες ευτυχούν σ' αυτόν τον κόσμο, οι υπόλοιποι μετοικίζουν βερολίνο και τα ξεχνάνε όλα</span><br /><span style="font-family:arial;font-size:85%;color:#c0c0c0;"><em>άδικο να πεις δεν έχουνε</em></span></div></div>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-1255591343064875492010-01-13T13:00:00.000-08:002010-01-13T13:12:11.440-08:00<strong><span style="font-size:180%;color:#33ffff;">V.</span></strong><br /><span style="color:#999999;">το post-modern anything goes που πωλείται αφηδώς στις μέρες μας είναι το εμβατήριο νίκης της εμπορευματικής κοινωνίας</span><br /><span style="color:#999999;">δεν σηματοδοτεί απλά την καθολίκευση της σχέσης εμπόρευμα, η οποία βρίσκεται να καταλαμβάνει ακόμα και το πολύ καλό-ομολογουμένως-σεξ με τον κ.</span><br /><span style="color:#999999;">αλλά και το θάνατο κάθε παιδικότητας, κάθε τόπου ασφάλειας, κάθε θέσεως μάχης</span><br /><span style="font-size:130%;color:#999999;">η lifo στέλνει τους μπάτσους στις πλατείες</span><br /><span style="font-size:130%;color:#999999;"></span><br /><span style="color:#99ffff;">\επωδός στο πετυχημένο σχόλιο "i lifo poulaei tin [poustro]iroini" του αγπητού </span><a href="http://amvro.blogspot.com/"><span style="color:#99ffff;">amvro</span></a><span style="color:#99ffff;">/</span>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-81922781004637046882010-01-07T21:06:00.000-08:002010-01-07T21:24:46.155-08:00<img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5424234797138556690" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 267px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/S0bAzyXBtxI/AAAAAAAAA4c/Hkvjp0N5P84/s400/17550_410113120369_140218485369_10495185_750623_n.jpg" border="0" /><br /><div><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff0000;">IV.</span><br /></span><br /><span style="color:#999999;"><span style="font-size:130%;">η Αθήνα ως το καπιταλιστικό κέντρο της ελληνικής έτερολαντ</span> προκαλεί ρίγη μιζέριας και εύκολη αποχαύνωση, στις σκοτεινές επάλξεις της παραμονεύουν οι ινδιάνοι, τα τόξα τους τσακίζονται στην υπεροπλία του κράτους των μικροαστών, αυτών που τραγουδάνε τη Δημοκρατία, ο μίκηςΘ. και τα μάους, αρουραίοι της εθνικής ενότητας, νοικοκυραίοι, τα βλαστάρια τους καριερίστες, όλοι μαζί ρατσιστές, η σύμπνοια των αποστειρωμένων, φοβούνται τη γρίπη, τον (ελληνορθόξο) θεό και τα μυθικά τέρατα μιας τηλεορασογενούς εγκληματικότητας, απόψε θα ξεράσουμε εκεί κ εκεί κι αν γαμηθούμε απελπισμένα δεν θα ναι τίποτα για να θυμόμαστε αύριο, θα περάσουμε υπέροχα, ω υπέροχη σαγηνευτική μητρόπολη, αλκοόλ και ντραγκς μόνο στα σπλάχνα σου, </span><br /><span style="font-size:180%;"><span style="color:#ff0000;">ζοφίλα-τέλμα-επανάσταση</span><br /></span></div>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-69029973969344868592010-01-03T16:22:00.001-08:002010-01-03T17:14:50.160-08:00<a href="http://4.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/S0E_siZuHZI/AAAAAAAAA4U/D7kr2W40O7s/s1600-h/IMG_4749+(181).jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 214px; DISPLAY: block; HEIGHT: 320px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5422685460712267154" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/S0E_siZuHZI/AAAAAAAAA4U/D7kr2W40O7s/s320/IMG_4749+(181).jpg" /></a><br /><div><a href="http://www.straight-to-hell.net/sth.jpg"></a><br /><br /><div><span style="font-size:130%;color:#ff0000;">III.</span></div><br /><br /><div><span style="font-family:times new roman;color:#999999;">κι αφού το χάωσα συνεχίζω: έχω χρέος νομίζω κλείνοντας να μιλήσω για τις νεαρές αδερφές του σήμερα στην ελλάδα, τα μέχρι 23 ας πούμε για συστηματικούς λόγους, όταν το σκέφτομαι το πρώτο πράγμα που μου ρχεται στο μυαλό είναι η δυστυχία. η αλήθεια είναι πως έχω μάθει να τις περιφρονώ ή να τις συμπονώ αλλά ίσως και να τις φοβάμαι. Είναι τα νεαρά αγόρια στο γκάζι που λατρεύουν τη λέιντι γκάγκα, τη μαντόνα και άλλα γνωστά προιόντα της μουσικής βιομηχανίας, λένε πως ψάχνουν σχέση αλλά αδυνατεί να το χωρέσει ο νους μου, το περίεργο είναι πως όντως δεν πατάνε πάρκο, υποψιάζομαι πως το φέισμπουκ και τα λοιπά τέτοια παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή τους κι εκεί μπορεί να πετύχουν και κανα γκόμενο. μπορούν να κατηγοριοποιηθούν και στα αλτέρνατιβ ελληνάκια ως ευρύτερη κατηγορία, γενικά είναι όπενμάιντιντ όσο και τα φρι πρες, δλδ γάμα τα. είναι φορές που τα ζηλεύω.</span></div><div><span style="font-family:times new roman;color:#999999;">μετά είναι τα κρυφά, τα διστακτικά, του ίντερνετ, θέλουν απεγνωσμένα σχέση...βαρετά όσο δεν πάει, μου θυμίζουν εμένα πριν κάποια χρόνια.</span></div><div><span style="font-family:times new roman;color:#999999;">μετά είναι της αριστεράς και της προόδου, δεν έχω γενικό κανόνα, έχω συναντήσει λίγα αλλά φαντάζομαι πως ένα ενδιαφέρον θα το χουν αν δεν έχουν άπειρα κόμπλεξ δλδ. της αναρχίας είναι 2-3 και τα ξέρω εκτός αν έχω χάσει κάτι. και γαμώ τα παιδιά, δεν υπάρχει κανόνας, μπορώ να φαντασιώνομαι μαζί τους το κούιρ του μέλλοντος μας. </span></div><div><span style="font-family:times new roman;color:#999999;">τα όρια των παραπάνω κατηγοριοποήσεων πολλές φορές είναι δυσδιάκριτα π.χ αγόρια του γκαζιού είναι και κρυφές του ίντερνετ αλλά καμιά φορά και της αριστεράς και τούμπαλιν, ενώ και τα πιο αναρχικά είναι ό,τι να ναι, γενικά ό, τι ναι, κάθε φορά όταν ξεκινάω αυτές τις αναλύσεις εκεί φτάνω και διερωτώμαι στο τέλος και που αρχίζει και τελειώνει το "γκει".</span></div><div><span style="font-family:times new roman;color:#999999;">νομίζω η απάντηση είναι στη συνειδητή και ομολογημένη τλχ σε ένα άλφα κοινωνικό κύκλο γκέι ταυτότητα, έτσι δεν πολυασχολούμαι με αυτούς που απλά κάνουν σεξ με άνδρες ως στρέιτ αν και στις μικρές ηλικίες η αλήθεια είναι πως δεν πολυυπάρχουν (πλέον;). και είναι σ' αυτήν την παραδοχή που εντοπίζεται κι αυτή η κρίσιμη βία της σιωπής, του αποκλεισμού και του φόβου. είναι τα αγόρια που νιώθω πως αναγνωρίζομαι και νιώθω άνετα σχεδόν αυτόματα λόγω ενός κοινού βιώματος που διαισθάνομαι και γι' αυτό πολλές φορές τα περιφρονώ και τα φοβάμαι όσο τον εαυτό μου.</span></div><div><span style="font-family:times new roman;color:#999999;"></span></div></div>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-30995002743107980912010-01-03T16:19:00.000-08:002010-01-03T16:21:41.416-08:00<span style="font-size:130%;color:#ff0000;"><strong>II.</strong></span><br /><span style="color:#999999;">έρωτας δεν υπάρχει μόνο η απόγνωση και παλιές φωτογραφίες πεταμένες στο πισί και τα ντιβιντί της μετακόμισης, υπάρχει επίσης η στεφανίδου κι αυτό λέει πολλά</span>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-4957026237091474992010-01-03T08:30:00.000-08:002010-01-03T09:01:48.433-08:00<a href="http://www.exterface.com/superlover/jpg/exterfacesuperlover04.jpg"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 367px; DISPLAY: block; HEIGHT: 550px; CURSOR: hand" border="0" alt="" src="http://www.exterface.com/superlover/jpg/exterfacesuperlover04.jpg" /></a> <div><div><span style="font-size:130%;color:#ff0000;"><strong>epi8anatios I.</strong></span><br /><span style="color:#c0c0c0;">χαρακτηριστικό του καπιταλιστικού ανθρώπου είναι η αποξένωση απ' το σώμα του. με τον όρο αποξένωση δεν νοείται εδώ μια διαδικασία απομάκρυνσης από μια δεδομένη αφετηρία-η φύση δεν υπάρχει- αλλά μια αντίληψη τέτοια του εαυτού που τοποθετεί το λεγόμενο πνεύμα σαν κυρίαρχο καταδικάζοντας τα άμεσα σωματικά-υλικά βιώματα σε μια σφαίρα ενοχής και φόβου. Ο αστός στο δημόσιο χώρο είναι πνεύμα ενώ στο σκότος της οικίας του και μόνο αφήνεται στην ποταπή εμπειρία του σώματός του και των αναγκών του. δεν είναι τυχαίο που γεμίσαμε φαντάσματα κυρίες μου. στην εποχή της εμπορικοποίησης του σεξ και της καθολικής κυριαρχίας της (αυτονόητα ετεροκανονικής) πορνογραφίας η αστική ιδεολογία έχει καταφέρει να γαμιόμαστε χωρίς να νιώθουμε τίποτα, η έτοιμη εικόνα, η κυρίαρχη ιδέα προηγείται του άμεσα σωματικού, του ανεξέλεγκτου, του ποταπού. δεν είναι τυχαίο που όλο και λιγότερες αδερφές ψωνίζονται στα ουρητήρια-αν δεν τα έχει ήδη κλείσει το κράτος βεβαίως- και τα πάρκα. Μιλάμε πλέον για μια αυθυπέρβαση του διπόλου πνεύματος-σώματος που οι πρώτοι μπουρζουάδες τόσο δόξαζαν. Πρόκειται πλέον, αν θέλετε να μιλήσουμε με τους όρους αυτού του διπόλου, για αποσωματικοποιημένες εμπειρίες, αποσωματικοποιημένα υποκείμενα, χωρίς διεξόδους στο σκοτάδι και την ποταπότητα, πρόκειται για ένα νέο φασισμό.</span></div></div>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-48967729112014269672010-01-02T17:28:00.000-08:002010-01-02T17:39:08.662-08:00<span style="font-family:arial;color:#999999;">δύο ξερές μαλακίες κι ένα ξερό γαμήσι με φόντο το ίδιο πάλι σκηνικό, εδώ και αθήνα, στο χάσιμο κι εδώ, νοικοκυραίοι μικροί και νέοι παντού κι οι μοναχικοί ινδιάνοι της πόλης πιο κοινωνικοί απ' τη διάθεσή μου, δεν έχω όμως διάθεση, είμαι στη διάθεση τους, συνέχεια και πάντα, ως πότε; ως τότε και μετά πάλι πίσω γιόκα μου ε; απλά και νοικοκυρεμένα όπως λέει και η σκάταμπανκ, και στο μπάκγραουντ γιατί πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα γιατί πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα<br />καιμεμισήσανπερισσότεροαπόοπουδήποτεαλλού</span>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-10459426519661398532009-12-11T05:40:00.000-08:002009-12-11T05:44:56.990-08:00<strong><span style="font-size:180%;color:#cc33cc;">just a spoonful of sugar helps the medicine go down</span></strong><br /><span style="color:#ff99ff;">flesh machine // ego te provoco // σύντροφοι</span><br /><span style="font-family:courier new;color:#cccccc;">Κείμενο που κυκλοφόρησε στους δρόμους<br /></span><span style="color:#ffccff;"></span><br /><span style="color:#ffccff;">Κατά τους τελευταίους δύο μήνες η στρατηγική αντιεξέγερσης που αναπτύχθηκε από το κράτος μετά τον Δεκέμβρη έχει περάσει σε μία νέα φάση ολοκλήρωσης. Αν μιλάμε για αντιεξέγερση και όχι για καταστολή είναι επειδή η πρώτη σε αντίθεση με την τελευταία δεν αποτελεί τόσο μια στρατιωτικού τύπου επέμβαση αλλά μια συνολική πολιτική και κοινωνική τεχνολογία παραγωγής συναίνεσης, φόβου και παραίτησης. Στοχεύει όχι στην άμεση εξολόθρευση των εξεγερμένων μα την στέρηση του ζωτικού τους χώρου, του νοηματικού, συναισθηματικού και πολιτισμικού πεδίου της εξέγερσης. Πρόκειται για μια προληπτική στρατηγική που το αντικείμενό της είναι ο πλούτος των δυνατοτήτων που εξακοντίστηκαν μέσα από το εξεγερτικό συμβάν. Ένας πόλεμος χαμηλής έντασης, ένας πόλεμος πολιτικο-ψυχολογικός υπό την έννοια ότι στόχος του είναι η διάβρωση της πολιτικής, κοινωνικής και ψυχολογικής συνοχής της εξέγερσης. Βασική αρχή της αντιεξέγερσης είναι από τη μία να «κερδίσει καρδιές και μυαλά», κι από την άλλη «όχι να βγάλει τα ψάρια από τη θάλασσα μα να στερέψει την θάλασσα όπου κολυμπούν σαν ψάρια» οι εξεγερμένοι. Αυτό το κάνει με το να «χωρίζει και να ενώνει»: να χωρίζει τους εξεγερμένους από τις πολιτικές και κοινωνικές τους συνάφειες, να χωρίζει τους εξεγερμένους στο εσωτερικό τους. Και παράλληλα να ενώνει την κοινωνική δυσαρέσκεια με το κάλεσμα της μεταρρύθμισης, εμφανίζοντας την εξέγερση ως αιτία καθυστέρησης. Να ενώνει τις διωκτικές αρχές με ευρύτερα στρώματα του πληθυσμού, παρουσιάζοντας μια ανθρωπινή, φιλολαϊκή και ταυτόχρονα αποτελεσματική εικόνα.</span><br /><span style="color:#ffccff;"></span><br /><div align="center"><span style="color:#ffccff;">Ι.</span></div><span style="color:#ffccff;">Ένας πρώτος προσανατολισμός της αντιεξέγερσης αποτελεί ο διαχωρισμός του ανεξέλεγκτου και μη χειραγωγήσιμου κομματιού των εξεγερμένων από το προνομιακό έδαφος της δράσης τους. Διαδικασία που εκτείνεται από τα εξάρχεια, το πανεπιστημιακό άσυλο και τον άξονα της πατησίων, ως την περιοχή γύρω από την ομόνοια και τον άξονα της αχαρνών. Τα εξάρχεια γίνονται έτσι κι αλλιώς αντιληπτά ως ένα υπερτοπικό μητροπολιτικό κέντρο όπου συρρέουν τα ανεξέλεγκτα κομμάτια της νεολαίας, οι αναρχικοί, οι αριστεριστές και όλοι εκείνοι που αν δεν παράγουν βίαιες επιθέσεις τότε σίγουρα δεν ενοχλούνται από αυτές. Και ακριβώς σε αυτό το επίπεδο –της συμπάθειας και της ανοχής– είναι που κινητοποιείται ο μηχανισμός αντιεξέγερσης. Ένα αρχικό τριήμερο αστυνομικής κατοχής της περιοχής επιδεικνύει την υπεροπλία του κράτους και φέρει εντός της την διαβεβαίωση πως αυτό δεν είναι παρά ένα μικρό κομμάτι των δυνατοτήτων που μπορούν να ενεργοποιηθούν. Στη συνέχεια, το παραμικρό συμβάν, πυροδοτεί μια εντελώς αναντίστοιχη επέλαση, βασικός στόχος της οποίας δεν είναι η σύλληψη των δραστών αλλά ένα είδος μαζικών και συλλογικών αντιποίνων εναντίον οποιουδήποτε κινείται στην περιοχή. Είναι μια στρατηγική ψυχολογικού πολέμου που στοχεύει στη διάλυση της ανοχής/συμπάθειας, κινητοποιώντας διαδικασίες (αυτό)περιφρούρησης στην βάση ενός αντεστραμμένου υπολογισμού γεγονότος-συνεπειών. Εξάλλου, μια «εσωτερική» δυσαρέσκεια είναι πολύ πιθανότερο να μειώσει αν όχι να εξαλείψει τα συχνά πεσίματα στην ευρύτερη περιοχή από ό,τι ο φόβος της καταστολής.Ταυτόχρονα, ο κυρίαρχος λόγος σε σχέση με το άσυλο μετακινείται από την ανάγνωσή του ως ορμητήριο επιθέσεων, προς τον χαρακτηρισμό του ως ένα καθεαυτό χώρο ανομίας που πρέπει να ξανακερδηθεί από το κράτος και την πανεπιστημιακή κοινότητα. Με δυο λόγια, το άσυλο συνιστά έδαφος που πρέπει να ανακαταληφθεί στο σύνολό του συνεχώς και αδιάλειπτα – και όχι θεσμός που παράγει μεμονωμένα φαινόμενα που πρέπει να περιοριστούν. Το πρόβλημα δηλαδή εντοπίζεται στη διάρκεια και όχι στη στιγμή, στη μόνιμη συνθήκη και όχι σε συγκεκριμένες καταστάσεις εξαίρεσης.Των ψυχολογικών επιχειρήσεων επί των εξαρχείων και του ασύλου έχει προηγηθεί η επιχείρηση εκκαθάρισης με όρους διαχείρισης πληθυσμού του ευρύτερου μητροπολιτικού κέντρου από τους εξαθλιωμένους αλλά και μαζικοποιημένους μετανάστες. Η εγκληματικοποίηση των συναθροίσεών τους, και η βιοπολιτική προβληματικοποίηση των συγκατοικήσεων τους υπό υγειονομικούς όρους (βλ. εφετείο), αρχικά απομάκρυνε το πλέον ανεξέλεγκτο υποκείμενο της εξέγερσης από το χωροταξικό κέντρο των οικονομικών-πολιτικών διαδικασιών. Στη συνέχεια επιχείρησε να υποκειμενοποιήσει, υπό σοσιαλδημοκρατική αιγίδα, τα επιμέρους κομμάτια του, μέσω της πολιτικής ενσωμάτωσης των μεταναστών με την υπόσχεση νομιμοποίησης των παιδιών τους, την παραχώρηση δικαιώματος ψήφου στις δημοτικές εκλογές, την ανέγερση τζαμιού, ακόμα και την επικουρία τους στα ΑΤ. Πρόκειται για μια κατεξοχήν μέθοδο αντιεξέγερσης που επικεντρώνεται στην διάλυση του εδάφους που γεννά όρους συλλογικοποίησης και στη φαντασιακή επανένωση του κατακερματισμένου υποκειμένου στα πλαίσια της δημοκρατικής/κρατικής ενσωμάτωσης.</span><br /><span style="color:#ffccff;"></span><br /><div align="center"><span style="color:#ffccff;">ΙΙ.</span></div><span style="color:#ffccff;">Σε ένα δεύτερο επίπεδο, η αντιεξέγερση επιχειρεί να διαχωρίσει τη γενικευμένη κοινωνική δυσαρέσκεια από την εξέγερση ως δυναμική και δυνατότητα και να την ενώσει με τη μεταρρύθμιση. Η επινόηση ενός σκοπού για τους εξεγερμένους και η ένωση του με η συστημική αναδιάρθρωση, τους αφήνει χωρίς αντικείμενο και καθιστά την περαιτέρω δράση τους στα μάτια των υπολοίπων παράταιρη και άσκοπη. Η επιβολή των κυρίαρχων απαντήσεων στα ερωτήματα που η ίδια η εξουσία θέτει, είναι η μισή δουλειά της αντιεξέγερσης. Μέρος αυτής της στρατηγικής ήταν για παράδειγμα η συνάντηση της υπουργού παιδείας με ομάδα μαθητών. Η κυρίαρχη ερμηνεία θέλει το ξέσπασμα της βίας να είναι απόρροια του δημοκρατικού ελλείμματος εντός των σχολείων. Και αυτό θα λυθεί με ένα «νέο κοινωνικό συμβόλαιο» μεταξύ μαθητών, υπουργείου και εκπαιδευτικής κοινότητας. Στο ίδιο πνεύμα κινείται και η πρωτοβουλία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης για την δημιουργία του «Γραφείου Αντιμετώπισης Περιστατικών Αυθαιρεσίας». Πάγια τακτική κάθε στρατηγικής αντιεξέγερσης, αυτή η «περίφραξη» της διάχυτης δυσαρέσκειας, η οποία διαγνώστηκε ως το αίτιο του Δεκέμβρη, αποτελεί υπό την διεύθυνση της σοσιαλδημοκρατίας μια τεχνολογία εξουσίας που όχι μόνο υπόσχεται μια ειρηνοποίηση των κοινωνικών και οικονομικών αντιθέσεων, μα υποστασιοποιεί την εξέγερση ως αιτία οπισθοδρόμησης, ως πηγή αναστολής της εξόδου από το τούνελ.Βασικό ρόλο ανάθεσης σε αυτή την έγκληση στην ειρήνη και την κανονικότητα παίζει βέβαια η θεσμική αριστερά, το μυαλό και η καρδιά της οποίας βρίσκεται εδώ και δεκαετίες με τη μεριά του κράτους. Μέσω της ανέγερσης μιας ηθικοπλαστικής προβληματικοποίησης της επαναστατικής βίας, η αριστερά αναλαμβάνει το ρόλο της, την κοινωνική αναπαραγωγή, καταδικάζοντας «την βία απ’ όπου κι αν προέρχεται» ως βασικό καταλύτη μιας φαντασιακής οπισθοδρόμησης προς τον αυταρχισμό. Κάθε βία, μας λένε, είναι στην ουσία «βία για τη βία», μια «δεξιά της κουκούλας» που πρέπει να απομονωθεί είτε με καταδίκες είτε ακόμα και με πορείες όπως αυτή που σπονσοράρει η ΠΟΣΔΕΠ, τακτική που συνάδει εξάλλου με την πολιτική ίσων αποστάσεων από τα άκρα όπως αυτή εκφράστηκε από το κράτος στην ταυτόχρονη επικήρυξη των τριών καταζητούμενων αναρχκών και των δραστών της επίθεσης εναντίον της Κ. Κούνεβα. Αυτή η έγκληση για παραίτηση στο αξιακό σύστημα του κράτους, όχι ως σύστημα της υποταγής στο νόμο και την τάξη, αλλά ως σύστηα του διαλόγου, της διαπραγμάτευσης και των υποχωρήσεων, διαχωρίζει την γενικευμένη κοινωνική δυσαρέσκεια από αυτό που μπορεί να κάνει, και την υποτάσσει-υποκειμενοποιεί ως μια σειρά αιτημάτων ένταξης στο βούρκο της σχέσης-κεφάλαιο.Η αντιεξέγερση είναι σε ιδανικό επίπεδο ένας πόλεμος χωρίς ούτε μια πραγματική μάχη. Ένας πόλεμος απομόνωσης, αποξήρανσης και αποκοπής, που νικά κινητοποιώντας από τη μια τα πλέον αντιδραστικά ένστικτα της κοινωνίας, κι από την άλλη εγκολπώνοντας την κοινωνική δυσαρέσκεια και διαμαρτυρία σε ένα μεταρρυθμιστικό πλαίσιο ειρηνοποίησης.</span><br /><span style="color:#ffccff;"></span><br /><div align="center"><span style="color:#ffccff;">ΙΙΙ.</span></div><span style="color:#ffccff;">Τέλος, η αντιεξεγερτική εκστρατεία επιχειρεί να διαβρώσει την εσωτερική συνοχή και ενότητα της εξέγερσης, προωθώντας μια σειρά διαχωρισμούς που αρχίζουν με τον κατακερματισμό των εξεγερμένων σε κατηγορίες (κοινωνικές, πολιτικές, ψυχαναλυτικές) και τελειώνουν με το διαχωρισμό τους από το ίδιο τους το βίωμα.Από τη μία, οι εξεγερμένοι εγκαλούνται να εγκαταλείψουν τη ρευστότητα του Δεκέμβρη που αποσταθεροποίησε κάθε ταυτότητα και να επιστρέψουν στο πόστο τους: ο μαθητής να γίνει μαθητής, ο αναρχικός αναρχικός, ο μετανάστης μετανάστης, ο πρεζάκιας πρεζάκιας, κ.τ.λ.. Πρέπει να κλείσουν οριστικά οι πύλες των διαφορετικών κόσμων που συναντήθηκαν στο δρόμο τον Δεκέμβρη και συνέπραξαν στο κοινό αρνητικό έργο της καταστροφής αποδεικνύοντας στην πράξη ότι η φαινομενικά αδύνατη ανατροπή των κοινωνικών ταξινομήσεων είναι δυνατή.Από την άλλη, κεντρική τακτική σε αυτό το σχήμα αποτελεί η ηθικοπλαστική αφήγηση του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης σχετικά με «παιδιά και καθοδηγητές», «χούλιγκαν και πολιτικούς», «σπάστες και ιδεολόγους». Ουσιαστικό μέρος αυτής της τακτικής είναι η έγκληση ενός κομματιού των εξεγερμένων να διαχωριστεί ή και να συνετίσει τους υπόλοιπους βάσει κάποιου ηθικού κώδικα εγκεκριμένου από το κράτος. Ενός fair play που εγγυάται την ένταξη του κοινωνικού/ταξικού ανταγωνισμού σε μια καμπύλη κανονικότητας επιτηρούμενης και ελεγχόμενης, όχι από το γραφείο προστασίας του πολιτεύματος μα από τους ίδιους τους εξεγερμένους. Η αυτοπειθάρχηση των εξεγερμένων προς αποτροπή της όποιας απεδαφικοποίησης των πρακτικών τους, ο ασκητισμός της υπομονής και της εγκαρτέρησης, αποτελούν άλλωστε πάγιες τεχνολογίες υποταγής-υποκειμενοποίησης του πλέον πετυχημένου μηχανισμού κανονικοποίησης του περασμένου αιώνα: της αριστεράς.Παράλληλα, η εκληματοποίηση συγκεκριμένων επιλογών και πρακτικών αποτελεί μια κλασική τακτική αποπολιτικοποίησης τους, που καθιστά τους φορείς τους εύκολη λεία για την καταστολή. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για αυτό είναι να τους απομονώσουν από τον ευρύτερο πολιτικό-κοινωνικό χώρο με τον οποίο συνδέονται. Μια συνταγή δοκιμασμένη με επιτυχία κατά το καλοκαίρι του 2002 μέσω του σχεδίου λοβοτομής της κοινωνικής μνήμης με την πλήρη συνεργασία της αριστεράς. Τα κρυφά και όχι-και-τόσο-κρυφά εντάλματα για «τρομοκρατική δράση» αποσκοπούν στην «περίφραξη» ενός ευρύτερου ριζοσπαστικού και ανεξέλεγκτου κόσμου. Στο να αναγκάσουν τον καθένα σε μια αυτοεξέταση με σκοπό την ανακάλυψη τυχόν αιτιών στοχοποίησης-ενοχοποίησής του από την μια και από την άλλη στην ανακούφιση και τον εφησυχασμό όσων νιώθουν πως αποκλείεται να εμπλέκονται οι ίδιοι από την στιγμή που αυτοί ανήκουν πια σε έναν, έστω και ανεπίσημα, αναγνωρισμένο πολιτικό φορέα, αυτόν των «ιδεολόγων», των «σοβαρών». Το υπουργείο δημιουργεί μια νοσηρή διαδικασία ομολογίας, καχυποψίας, φόβου αλλά και αδιαφορίας: «Μήπως καταζητούμαι κι εγώ»; «Με τι στοιχεία θα μπορούσαν να με δέσουν»; «Μήπως σχετίζομαι με κάποιο τρόπο ή κάποιο άτομο που δεν γνωρίζω μα είναι ικανός να με μπλέξει»; ‘Η «αποκλείεται να λένε για μας, η καμπάνα χτυπάει για αυτούς που κάνουν ότι να ‘ναι». Αυτή η μαζική και παράλληλα μοριακή παράνοια, ως κατεξοχήν προϊόν της ασφαλίτικης κυβερνολογικής, σκοπό της έχει να διαχωρίσει το υποκείμενο από το ίδιο του το βίωμα, από το ίδιο του το είναι-στον-κόσμο: να το αναγκάσει να σκεφτεί σαν το κράτος, όπως δηλαδή σκέφτονται και μιλούν σωροί πτωμάτων γύρω του, ο νεκροζώντανος στρατός της εθνικοφροσύνης, η οργανική ύλη του Κόμματος της Τάξης. Αυτό θα ήταν η ύστατη νίκη της αντιεξέγερσης: η ενθρόνιση της ενοχής απέναντι στην αλήθεια του κράτους. Η θυσία της δυνατότητας του τώρα του εξεγερτικού γίγνεσθαι στην βεβαιότητα της εκπλήρωσης του χρέους απέναντι στο αιώνιο είναι του κράτους. </span><br /><span style="color:#ffccff;"></span><br /><span style="color:#cc33cc;">flesh machine // ego te provoco // σύντροφοι</span>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-55315984505131204652009-12-07T13:07:00.000-08:002009-12-07T13:23:04.346-08:00<a href="http://4.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/Sx1uxl2u7SI/AAAAAAAAA4M/OdHQ-_zpggs/s1600-h/ma8itis.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5412604125423529250" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 241px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/Sx1uxl2u7SI/AAAAAAAAA4M/OdHQ-_zpggs/s400/ma8itis.jpg" border="0" /></a><span style="font-family:arial;color:#999999;"></span><br /><span style="font-family:georgia;"><span style="color:#999999;">δεν είναι για καμιά επέτειο, δεν είναι για καμιά ειρήνη </span><br /><span style="color:#999999;">οι ρουφιάνοι-δημοσιογράφοι, οι φιλήσυχοι πολίτες, οι ιδιοκτήτες, οι πολιτικοί... όλοι αυτοί το ξέρουν και δεν μπορούν να κρύψουν τον πανικό τους...</span></span><br /><br /><span style="font-family:courier new;font-size:85%;color:#cccccc;"><strong>η φώτο απ' την πορεία της 07/12/09</strong></span><span style="font-family:arial;"> </span>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-1632022951055035562009-11-27T18:46:00.000-08:002009-11-26T20:46:45.053-08:00<span style="color: rgb(192, 192, 192);font-family:courier new;font-size:130%;" >κομμάτια</span><br /><br /><span style="color: rgb(153, 153, 153);">αυτή η νύχτα πρέπει να καταγραφεί. μα τι είναι το σώμα μου τελοσπαντων; νύχτα στα πορτοκαλί φώτα ή έρμαιο στις εμπνεύσεις των καιρών; ζω χωρίς αύριο και δεν υπάρχει (καλύτερος) λυτρωμός</span><br /><br /><span style="color: rgb(153, 153, 153);">αυτή η νύχτα πρέπει να ξεχαστεί να πέσει στα τρίσβαθα της ανυπαρξίας, ξεκωλιάρικες πλατείες, περαστικοί και κατανάλωση, past perfect, present tense, future uncertain, το είδα χθες, οι σκηνές αυτοκτονίας είναι καυλωτικές</span><br /><br /><span style="color: rgb(153, 153, 153);">δεν έχουμε σώμα συλλογικό και γι' αυτό πάσχουμε στις τρύπες μας, όταν συναρμολογηθούμε θα σας γαμήσουμε το χριστό</span>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-2088124228631355392009-11-22T17:39:00.000-08:002009-11-22T17:57:48.444-08:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/SwnqeQzgUBI/AAAAAAAAA38/DdVFVRKxtv0/s1600/Untitled-1.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 283px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/SwnqeQzgUBI/AAAAAAAAA38/DdVFVRKxtv0/s400/Untitled-1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407110633262960658" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/SwnqC0YdXcI/AAAAAAAAA30/sELBi03_hCo/s1600/Untitled-4.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 283px; height: 400px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/SwnqC0YdXcI/AAAAAAAAA30/sELBi03_hCo/s400/Untitled-4.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407110161776860610" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/SwnpazLEkQI/AAAAAAAAA3s/dodhdHdk_0g/s1600/Untitled-3.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 283px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/SwnpazLEkQI/AAAAAAAAA3s/dodhdHdk_0g/s400/Untitled-3.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407109474257506562" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/Swnors2JhdI/AAAAAAAAA3k/tMcRwG2LH6g/s1600/Untitled-2.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 283px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/Swnors2JhdI/AAAAAAAAA3k/tMcRwG2LH6g/s400/Untitled-2.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407108665105286610" border="0" /></a><span style="color: rgb(153, 153, 153);">κείμενο που μοιράστηκε στην πορεία της 20 νοέμβρη με αφορμή την παγκόσμια ημέρα μνήμης για τα τρανς άτομα</span><br /><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-family:courier new;font-size:100%;" ><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_BPA9wGLK2Uc/SwlNi_ke59I/AAAAAAAAAQ4/YejFttKq_T4/s1600/Untitled-1.jpg"><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><br /></span></a></span>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-47341268872318569372009-11-22T17:37:00.000-08:002009-11-22T18:13:21.930-08:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/Swnvn6qWbZI/AAAAAAAAA4E/qwmaAW5VOKc/s1600/afisa-gia-blog1.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 281px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/Swnvn6qWbZI/AAAAAAAAA4E/qwmaAW5VOKc/s400/afisa-gia-blog1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407116296675814802" border="0" /></a>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-26230386705014561452009-11-19T18:00:00.001-08:002009-11-19T18:00:39.763-08:00<div xmlns='http://www.w3.org/1999/xhtml'><p><object height='350' width='425'><param value='http://youtube.com/v/FUfqXrUBnNg' name='movie'/><embed height='350' width='425' type='application/x-shockwave-flash' src='http://youtube.com/v/FUfqXrUBnNg'/></object></p><p>You're the buyer or the seller,<br />makes you want what you can't have,<br />I'm glad I made you cry,<br />Makes you go where you can't go,<br />Makes you want what you can't have,<br />Desire<br />Don't think, <br />Don't buy,<br />Don't think, <br />Buying the moment,<br />Sometimes I want to die in my bed,<br />All I can think about is "When are we leaving?",<br />Everytime I think of you I want a cigarette,<br />Man chooses himself,<br />Hero with a thousand faces,<br />It's the third night and the walls are shaking,<br />Boys buying boys,<br />Pleasure bringing pain, it's all the same,<br />I put my hand near my mouth so I know I'm still breathing,<br />So we joke about the TV set,<br />Calling it the "eye of Hell",<br />I would love to have people see what I see,<br />I would love to be a pillar of strength in my community,<br />A little order, a little grace,<br />Something new to fill up this place,<br />Live a thousand lives by picture,<br />Mark, this song is for you,<br />I'm a lousy lover - I give but never take,<br />Makes you go where you can't go, makes you want what you can'thave,<br />Live a thousand lives by picture</p></div>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-61426214995543655702009-11-17T08:19:00.000-08:002009-11-17T08:31:58.503-08:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/SwLOzJxVccI/AAAAAAAAA3c/gaOBVg4J4bc/s1600/%CE%9C%CE%A0%CE%91%CE%A4%CE%A3%CE%9F%CE%99.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 300px; height: 251px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/SwLOzJxVccI/AAAAAAAAA3c/gaOBVg4J4bc/s400/%CE%9C%CE%A0%CE%91%CE%A4%CE%A3%CE%9F%CE%99.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5405109880989512130" border="0" /></a><br /><span style="color: rgb(153, 153, 153);">Αλήθεια ποιος θυμάται τι στην επέτειο του Πολυτεχνείου; Αυτό το ερώτημα ίσως θα πρέπει να σταματήσει να τίθεται πια, είναι μάλλον γνωστό σε όλους ποιος θυμάται τι και τι υπερασπίζεται. Όσοι μιλούν για τη δημοκρατία τους που αναστήθηκε είναι συνένοχοι, είναι συνένοχοι των βασανιστών που ποτέ δεν τιμωρήθηκαν, είναι συνένοχοι στις κρατικές δολοφονίες γνωστές ή άγνωστες που ακολούθησαν τη μεταπολίτευση, είναι συνένοχοι της σημερινής αστυνομικής κατοχής της αθήνας. Το Πολυτεχνείο είναι όπως λέγεται το τελευταίο επεισόδιο του εμφυλίου, είναι έτσι και το ορόσημο του αιματοβαμμένου καθεστώτος της εθνικής ενότητας που τρεις και πλέον δεκαετίες τώρα συνθλίβει οποιαδήποτε φωνή αντίστασης, συντηρώντας ένα καθεστώς δουλείας για ένα μεγάλο αριθμό μεταναστών. Πασόκοι οικογενειάρχες, πνευματικοί άνθρωποι της τιβί, αριστεροί σφιχτοκώληδες, ελληνορθόδοξα σκουλήκια, ο εθνικός κορμός περήφανος που βιάζει, σκοτώνει, εκμεταλλεύεται δεκαετίες τώρα και θυμάται μια επέτειο που στην τελική φτάνει σήμερα να μη θυμίζει τίποτα ή στην καλύτερη αντλεί την υπεραξία από εκείνους τους νεκρούς που αψήφισαν τη σιωπή εκατομμυρίων, γιατί ποιος αντιστάθηκε στη χούντα και ποιοι δεν αποδέχτηκαν αυτή την τυραννία; Σίγουρα όχι ο ελληνικός λαός, όπως παρουσιάζει η επίσημη κρατική μυθολογία, ήταν εκείνοι οι λίγοι, το κρίσιμο κοινωνικό κομμάτι των τότε φοιτητών που έμενε σε ένα βαθμό ανεξέλγκτο απ’ το καθεστώς της έκτακτης ανάγκης…Η κατάσταση στην ελλάδα σήμερα είναι σκατά κι αυτό το γνωρίζουν όλοι ακόμη και τα όρνια που μιλούν για δημοκρατία, ζούμε ένα νέο ολοκληρωτισμό, το σαρωτικό κίνημα του περασμένου δεκέμβρη-γενάρη ακολουθήθηκε από ένα καθεστώς ασφάλειας ακόμη δριμύτερο που συμπληρώνεται από το αντάρτικο πόλεως που συνομιλεί με τους ίδιους θεαματικούς όρους, δεν μιλάω για προβοκάτσια ή οτιδήποτε τέτοιο, μιλάω για ένα πάγωμα κινηματικής δράσης που σε μεγάλο βαθμό υποκαταστάθηκε από αστυνομικά δελτία για βόμβες και σφαίρες, αυτό δεν μπορεί παρά να είναι εχθρικό για ένα κίνημα όπως και να χει. Το ποινικό σύστημα πατώντας και εκεί κατασκευάζει ενόχους και δημιουργεί γιάφκες χωρίς τη στοιχειώδη επιμέλεια να παρουσιάσει στοιχεία, δεν χρειάζεται, γιατί αυτή είναι η δημοκρατία, η αστική δημοκρατία, είναι το πριν ή το μετά από τη χούντα και όχι κάτι ουσιωδώς διαφορετικό. Και η τιβί συνεχίζει να παίζει υπνωτικά το τραγούδι της αστυνομίας και η πόλη να παραμένει ένα ασφαλές εμπορικό κέντρο.</span><br /><span style="color: rgb(153, 153, 153);">Διαβάζοντας αυτές της μέρες το εφημεριοδικό «Κράξιμο» της Πάολας ανακάλυπτα εκ νέου τα σημάδια εκείνης της πτυχής της βίας του κράτους των εθνικοφρόνων και του διάδοχού του πασοκικού 80’ αλλά και μια πολιτική αξιοπρέπεια που σήμερα θα φάνταζε επιθετική. Μια μνήμη που φαίνεται να ξεθωριάζει μπαίνοντας στα 90’ με την εμπορευματοποίηση και επανακατασκευή του ελλαδικού ομό υποκειμένου. Στις 20 του μήνα η όλκε καλεί σε πορεία μνήμης για τη βια κατά των τρανς που μπλέκει ένα θολό ριζοσπαστισμό του τότε με τη γκέι ατζέντα δικαιωμάτων του τώρα, αν μη τι άλλο μια αξιοσημείωτη προσπάθεια που προκαλεί όμως και μια κάποια αμηχανία, έκδηλη στο κείμενο του καλέσματος, αμηχανία που μοιάζει λογική όταν η πολιτική υποκειμενικότητα του «κινήματος» μοιάζει ασυνεχής και κατακερματισμένη. Θέλει περισσότερη ανάλυση αυτό, που ίσως γίνει κάποια στιγμή, προς το παρόν αντίος γιατί βαρέθηκα να γράφω.</span>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-40858281590105966242009-11-14T06:33:00.000-08:002009-11-14T06:36:36.032-08:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/Sv7AAnbOpdI/AAAAAAAAA3U/RHvQ15DEYtg/s1600-h/poster_web2.gif"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 282px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/Sv7AAnbOpdI/AAAAAAAAA3U/RHvQ15DEYtg/s400/poster_web2.gif" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5403967719706895826" border="0" /></a>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-61620063387878368832009-11-12T05:26:00.000-08:002009-11-12T05:36:22.039-08:00<δεν υπάρχει εικόνα που να κάνει><br /><span style="color: rgb(255, 153, 255);font-family:trebuchet ms;font-size:180%;" ><span style="font-weight: bold;"><br />Με τα φλόκια πάνω στην πιτζάμα ζεστά</span></span><br /><span style="color: rgb(255, 204, 255);font-family:georgia;" >Με τα φλόκια ζεστά και τον καφέ μου κρύο, μισοτελειωμένο τσιγάρο, βαρετή τσόντα, όλοι μοιάζετε αγόρια των διαφημίσεων, τον παίζω κι η επιθυμία μου αργοπεθαίνει, είμαι ακόμα γκέι; ή μήπως να γίνω κι επίσημα ασέξουαλ μόνος και καθηλωμένος, υπάρχω αλήθεια; κι αν είμαι κάπου που είναι αυτό; υπαρξιακές ερωτήσεις δωματιού, ούτε καν ερωτήματα, νιώθω το τέλος να πλησιάζει.</span>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-22381329473095614042009-11-10T08:41:00.000-08:002009-11-10T09:10:27.260-08:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/SvmeDjBRU4I/AAAAAAAAA3M/cRp3kcVTCVo/s1600-h/Joe-Lally-Love-Movie-1%5B6%5D.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/SvmeDjBRU4I/AAAAAAAAA3M/cRp3kcVTCVo/s400/Joe-Lally-Love-Movie-1%5B6%5D.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5402523011784987522" border="0" /></a><br /><span style="color: rgb(192, 192, 192); font-family: verdana;font-size:180%;" ><span style="font-weight: bold;">μπορούμε να το πάμε φιλικά</span></span><br /><span style="color: rgb(153, 153, 153);">μπορούμε να το πάμε φιλικά και να πηδιόμαστε κρυφά να μη το λέμε ούτε στον εαυτό μας</span><br /><span style="color: rgb(153, 153, 153);">να σου γλείφω το βράδυ τα δόντια και να στον παίζω κάτω απ' τα σκεπάσματα</span><br /><span style="color: rgb(153, 153, 153);">μπορούμε να πηγαίνουμε σινεμά και εσεμεσ να ανταλάζουμε στερεοτυπικά</span><br /><span style="color: rgb(153, 153, 153);">να είσαι εσύ εκει και γω να γλιστράω στα στενά</span><br /><span style="color: rgb(153, 153, 153);">για να σε συναντήσω</span><br /><span style="color: rgb(153, 153, 153);">μα θα ναι μόνο φιλικΑ κι αν κανείς το πει Ερωτικά</span><br /><span style="color: rgb(153, 153, 153);">θα τον γαμήσουμε μαζί. δυνατά</span>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-57907576715720255422009-11-09T05:21:00.001-08:002009-11-09T05:22:51.984-08:00twra egw lew ws pote 8a diafhmizw auth thn kunikia pozerw aderfh? omws goustarw to kommati k to politically correct mou mpazei outws h allws apo pantou nomizwles_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-1034645474463608942009-11-09T05:20:00.001-08:002009-11-09T05:20:52.567-08:00<div xmlns='http://www.w3.org/1999/xhtml'><p><object height='350' width='425'><param value='http://youtube.com/v/DWSyay-zz6Q' name='movie'/><embed height='350' width='425' type='application/x-shockwave-flash' src='http://youtube.com/v/DWSyay-zz6Q'/></object></p></div>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-41635816813603991202009-11-05T21:42:00.000-08:002009-11-05T22:00:23.477-08:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/SvO7KPbsOPI/AAAAAAAAA3E/kBMn2cVTGPU/s1600-h/SK8%5B6%5D.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 309px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/SvO7KPbsOPI/AAAAAAAAA3E/kBMn2cVTGPU/s400/SK8%5B6%5D.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5400866162763118834" border="0" /></a><br /><span style="color: rgb(51, 102, 255);">den ξέρω τι εικόνα δίνω στους άλλους</span><br /><span style="color: rgb(51, 102, 255);">δεν ξέρω τι εικόνα δίνω σε μένα</span><br /><span style="color: rgb(51, 102, 255);">σα να λέμε ποιος είμαι, τι κάνω και πως</span><br /><span style="color: rgb(51, 102, 255);">σα να λέμε δεν έχω εικόνα</span><br /><span style="color: rgb(51, 102, 255);">να δώσω</span><br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ντρέπομαι για μένα</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">είμαι τεμπέλης</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">και άεργος</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">και πούστης, α αυτό ναι ένας μεγάλος πούστης όχι όχι με την πολιτική έννοια και μαλακίες, τίποτα περηφάνιες και άλλα τέτοια κούιαρ, είμαι πούστης όπως το λέει ο ταξιτζής, ο συμφοιτητής, ο σύντροφος, ο μπαμπάς είμαι ύπουλος, ανεύθυνος, προδίδω, σκήβω και στήνω κώλο να με γαμήσουν, τόσο κάτω τόσο κάτω</span><br /><br /><span style="color: rgb(153, 153, 153);">και μισώ, με το γυναικείο τρόπο βέβαια, που θα λεγε η γιαγιά μου, ο ταξιτζής μου, η θειά μου, κατινίστικα, και μισώ τους ρομαντικούς της αστικής μαλακίας, τους επαναστάτες, τους φοιτητές, τους προλέ, τους κουλτουρέ, τους χύμα, τους ζόφος και τους έτσι</span><br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 51);">ποζέρια</span><br /><br /><br /><br /><span style="color: rgb(153, 153, 153);">κι αγαπώ μόνο αυτούς που πέρασαν και δεν μπορώ να τους ξεχάσω, που χω φέρει το μυαλό μου χίλιες τούμπες και οι πούστηδες με χουν κολλήσει εδώ</span><br /><span style="color: rgb(153, 153, 153);">στην κόλαση</span>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-34422551385244282912009-10-21T17:33:00.000-07:002009-10-21T18:20:04.555-07:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/St-wwZwDrnI/AAAAAAAAA20/R5ZyKvYmyak/s1600-h/Photo+2.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/St-wwZwDrnI/AAAAAAAAA20/R5ZyKvYmyak/s400/Photo+2.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395225224205807218" border="0" /></a><br /><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 153, 0); font-family: georgia;font-family:times new roman;" >η πολιτική των μπάτσων στην πορεία της Νίκαιας, το σάββατο 17/10/09 δείχνει το δρόμο. Ο υπουργός τα είπε, τα εξήγησε, ήταν ξεκάθαρος και ξηγημένος και άντρας, ο σωστός, ο ευρωπαίος, ο αντιτρομοκράτης, για να ξηγούμαστε δλδ. Ξύλο (όσο γίνεται) να μην πέσει, νταξει τα παιδιά της αστυνομίας είναι καβλωμένοι έχοντας φάει πετρίδι (για το γεγονός ότι είναι ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ) οπότε που τους ξέφυγε και πλακώσαν στο ξύλο έναν διαδηλωτή και τον δέρναν επι δέκα λεπτά, δε βαριέσαι, το θέμα είναι ότι τις άλλες συλλήψεις τις κάναν κυριλέ σε παράπλευρα στενά και μετά την πορεία με το σεις και με το σας, ούτε αποδεικτικά στοιχεία για τη διάπραξη αδικήματος δεν χρειάστηκε να βρουν, ακολουθήστε μας στο τμήμα και πάρτε και κακουργήματα βάσει κουκουλονόμου. Αααα όλα κι όλα ήξερε που το ριχνε ο έλληνας, θέλουμε κράτος ρε, ακούτε; κράτος, κι αυτό σημαίνει κομμένες οι μαλακίες, μπάτσους σε κάθε γειτονιά, μείνετε σπίτι ήσυχοι να βλέπετε τιβί, οι μπάτσοι έχουν τους δρόμους τώρα, μείνετε ήσυχοι νοικοκυραίοι κατακάθια, άνθρωποι σαν τον </span><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 153, 0); font-family: georgia;font-family:times new roman;" >Μοχάμεντ</span><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 153, 0); font-family: georgia;font-family:times new roman;" > Καμράν Ατίφ που βασανίστηκε και δολοφονήθηκε απ'την ελληνική αστυνομία σας δεν θα τη βγάζουν καθαρή, γιατί δεν μοιάζουν με σας κι αυτό είναι πρόβλημα. έτσι είναι, ξέφραγο αμπέλι θα είμαστε; κράτος ρε, ασφάλεια!</span><br /><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 153, 0); font-family: georgia;font-family:times new roman;" >και το αίμα είναι φρέσκο, οι καταλήψεις που ακολούθησαν για την απελευθέρωση των συλληφθέντων διαδηλωτών, οι συγκεντρώσεις για αλληλεγγύη και αντιπληροφόρηση είναι οι στιγμές του αρνητικού μιας θεαματικής φιλελεύθερης ολιγαρχίας που αυτοθαυμάζεται φωναχτά αλλά απεγνωσμένα, καθρεφτίζεται στα μάτια των τηλεθεατών-ψηφοφόρων ψάχνοντας επιβεβαίωση, την έχει. αλλά η οργή δεν ψάχνει καθρέφτες.</span><br /><br /><br /><br /><br /><br /><span style="font-size:100%;"><span style="text-decoration: underline;">---</span>μακριά από καθρέφτες βρίσκω και πάλι τον εαυτό μου, μόνο ή με άλλους αλλά τον εαυτό/εαυτή/όοο, στιγμές νιώθω πως πορεύομαι στην έρημο, όχι πάντα όμως κι η έρημος ακόμα αλλάζει, το χρώμα του ορίζοντα, η κατεύθυνση του ανέμου, η σκόνη που σηκώνει, τουλάχιστον υπάρχει τοπίο σκέφτομαι κι αυτό είναι κάτι, νομίζω<br /><br />καμιά φορά πάλι είναι μια απ’ αυτές τις ιστορίες που συνέβησαν σε κεινες τις αλέες με τους ανοιχτούς ορίζοντες και τα αγόρια που επέμειναν να μην φορούν μπλούζα, υπήρξα κάπου εκεί, όλοι έχουμε υπάρξει, είτε περαστικοί, παρόντες, πρωταγωνιστές ή θεατές<br /><br />κάποιες φορές επιστρέφω------</span>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7303156316220822955.post-29348710470308613612009-10-18T16:50:00.000-07:002009-10-18T16:59:02.985-07:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/StuqbMRhm7I/AAAAAAAAA2s/SZc9n4fJowA/s1600-h/%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CE%95%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1001.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_S846Mx-0TYo/StuqbMRhm7I/AAAAAAAAA2s/SZc9n4fJowA/s400/%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CE%95%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1001.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5394092362834222002" border="0" /></a><br /><span style="color: rgb(255, 255, 0);font-size:85%;" >Στιγμιότυπο:</span><span style="color: rgb(255, 255, 0);"> </span><span style="color: rgb(192, 192, 192);font-family:georgia;" >βγαίνω στο δρόμο και περπατώ, φοράω μαύρα γυαλιά, μέτριο ανάστημα, έχω αδυνατίσει, φοράω μαύρα, φανερώνεται λίγο μόνο κίτρινο μπλουζάκι από μέσα να φωσφορίζει, το κίτρινο είναι το χρώμα του μίσους- μου το είπε ο π. σε μια παραλία σ’ εκείνο το κωλονήσι τέσσερα καλοκαίρια πίσω, ίσως και 3 αλλά μου φαίνονται τέσσερα, δεν έχει σημασία- κατεβαίνω αυτό το δρόμο, δεν τον ξέρω, δν θυμάμαι δλδ να τον έχω ξαναπερπατήσει, αυτό είναι ανακουφιστικό, οι στέγες στάζουν, δεν ξέρω αν και πότε έβρεξε, πάντως είναι ένα ευχάριστο μίζερο ντεκόρ, οι περαστικοί με προσπερνούν βιαστικά, τσεκάρω τα βήματά μου, νιώθω ότι παρακολουθούμαι διαρκώς, είμαι υπερβολικός, μου το λένε κάπου κάπου ανάμεσα σε σιωπές, κοιτάζω κάτω, μπατσικά με προσπερνούν, οι υποψίες παρακολούθησης με κατακλύζουν, το άκουσα στο ράδιο όμως, σε κάθε πλατεία θα υπάρχει αστυνομία, νέα κυβέρνηση, θέαμα, νέοι τρόποι διαχείρησης του δημόσιου χώρου, των αντιστάσεων, πάντως φοβάμαι, δεν έχω κάνει κάτι παράνομο αλλά αυτό μοιάζει λεπτομέρεια, δεν γουστάρω τους μπάτσους, είναι τρομακτικοί άρα φοβάμαι. </span><br /><span style="color: rgb(255, 255, 0);font-size:85%;" ><br />Στιγμιότυπο2:</span> <span style="color: rgb(153, 153, 153);font-family:georgia;" >αγόρι τρέντης μιλά στο κινητό, κάθεται απεναντί μου, είμαι στο λεωφορείο, «χωρίσαμε, του είπα ότι είναι μαλάκας», συνειδητοποιώ ότι το αγόρι είναι αδερφή, μιλά δυνατά ανάμεσα σε έλληνες για το χωρισμό του με ένα άλλο αγόρι, θέλω να τον αστυνομεύσω αλλά χάριν καθιερωμένων κοινωνικών ορίων δεν μιλάω, φαντάζομαι για τον ίδιο λόγο και η ρατσιστική ομήγυρης, τώρα θέλω να του πω «γεια» να κατεβώ μαζί του απ’ το λεωφορείο και στο πρώτο στενό να του γλείψω το λαιμό, θα μου χαμογελάσει και θα μου διηγηθεί μια υπέροχη ιστορία για τη ζωή του, προσγειώνομαι, ούτε τόση αυτοπεποίθηση έχω και είναι σπάνιο τρέντης πράμα να χει να πει οποιαδήποτε ιστορία για οποιαδήποτε ζωή του.</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 255, 0);font-size:85%;" >Στιγμιότυπο3:</span> <span style="color: rgb(192, 192, 192);font-family:georgia;" >Κάθομαι στο μπαλκόνι και κοιτάζω ένα κάτασπρο σύννεφο που κινείται μες στη νύχτα, κάνει ένα σπαστικό ήπιο κρύο με υγρασία και καπνίζω ένα βαρετό τσιγάρο, πλήττω, γύρω σκληρό άκαμπτο συμπαγές τσιμέντο, πόλη πλήξη, καμιά διαδρομή με υποσχέσεις καμιά διαδρομή επιχειρώ, θυμάμαι και το βλέμμα μου κολλά επίμονα στο σύννεφο, μέχρι να χαθεί πίσω απ’το σκληρό συμπαγές, θυμάμαι</span>les_boihttp://www.blogger.com/profile/02821978093180220076noreply@blogger.com7